W Radzicu Boże Ciało zawsze miało dość wspólnotową oprawę. I nie chodzi nawet o jakieś wydarzenia liturgiczne, choć oczywiście sprawowaliśmy z tej okazji eucharystię. Przede wszystkim chodzi jednak o gości, którzy często nas odwiedzali. Przez kilka lat była to nasza warszawska Wspólnota, a w tym roku odwiedzili nas bracia i siostry z Malborka.
Najkrócej można by powiedzieć: było duchowo i sportowo oraz historycznie i gastronomicznie. I wszystkie te elementy przyjemnie się przeplatały.
Zaczęło się już o ósmej rano, kiedy to, zgodnie z planem, autobus wjechał na nasz parking. Potem wspólne śniadanie i odrobina relaksu. O dziesiątej uroczysta msza. Było sporo radosnej modlitwy i były słowa Iwony o tym, że w takim dniu, jak dzisiejszy chcemy się stawać jeszcze bardziej Ciałem Chrystusa, składającym się z członków, które coraz bardziej pragną do siebie przylegać.
a potem było zwiedzanie. Opowiadali najstarsi – Iwona i Robert. Mówili o początkach Wspólnoty Wewnętrznej w Polsce i o tym, jak powstawała Oaza w Radzicu. Jacek wprowadzał w tajniki trwających wciąż prac budowlanych. Pokaz archiwalnych zdjęć dopełnił tych opowiadań.
A w końcu przyszedł czas na sport: drużyny Malborka i Radzica rozegrały towarzyski mecz piłki nożnej. W końcu mamy Mundial, nie? 🙂
I wreszcie późny, grillowy obiad. Dobrze było razem usiąść, porozmawiać, zmieniając miejsca i przysiadając się do coraz to innych osób, z którymi nie widzieliśmy się od dawna albo wręcz spotykaliśmy się po raz pierwszy.
A przy odjeździe, jeszcze zanim się pożegnaliśmy, zaczęła kiełkować idea kolejnego spotkania, tym razem dłuższego, z noclegiem. Może już w nowym domu dla gości?