Radziczanie na Północy

Takie wyjazdy nie zdarzają się często.

Wszyscy domownicy Oazy w Nowym Radzicu wybrali się w podróż po Polsce Północnej.

Zaczęliśmy w sobotę, 15 lutego w Bojanie k.Gdyni. Iwona uczestniczyła tu w spotkaniu Koordynatorów Wspólnot Lokalnych Regionu Gdynia.

Dla reszty wspólnoty było to dość wypoczynkowe popołudnie. Spełniły się np. marzenia niektórych z nas o oglądaniu transmisji ze skoczni narciarskiej podczas Igrzysk Olimpijskich. 🙂

Nazajutrz wszyscy wzięliśmy udział w regionalnym spotkaniu Koinonii w Gdyni. Iwona poprowadziła nauczanie, a Robert wygłosił homilię podczas mszy świętej, której przewodniczył zaprzyjaźniony ze wspólnotą w Gdyni ks. Krzysztof Drews.

Jesteśmy wdzięczni rodzinom, które przyjęły nas pod swój dach.

W poniedziałek wyruszyliśmy na Warmię, żeby poprowadzić tam comiesięczne spotkania ewangelizacyjne. Po drodze zatrzymaliśmy się w Kościeleczkach k.Malborka, w domu Koordynatorów tutejszej Wspólnoty Lokalnej. Długo potem zastanawialiśmy się, jakim cudem w dzień powszedni można zgromadzić tak dużą część wspólnoty. Było baaardzo miło. no i obiad smaczny był wielce… 😉

Na Warmii pozostawaliśmy przez dwa dni. Robert nauczał w czasie spotkań ewangelizacyjnych. We wtorek udało nam się nawet znaleźć chwilę na wspólny spacer.

19 lutego, w środę, przemieściliśmy się do Błotnicy, gdzie oczekiwaliśmy, choć nie bezczynnie, najbliższej soboty, czyli dnia święceń kapłańskich Pawła Badyny.

W Środę po południu Robert z częścią błotniczan udał się na spotkanie ewangelizacyjne do Koszalina, gdzie też nauczał. W czwartek chiara, Jacek i Daniel pojechali z z braćmi z Błotnicy do Słupska, gdzie również uczestniczyli w spotkaniu. Tym razem nauczał Paweł, czyli lokalny Pasterz. Nie zabrakło jednak i naszego wkładu w spotkanie: Jacek prowadził animację i dzielił się swoim świadectwem.

Od czwartku też zaczęli zjeżdżać się goście z różnych stron świata. W piątek po południu dojechał nasz Generał, o Alvaro.

O radościach soboty długo by opowiadać… Wszystko odbywało się w kościele parafialnym pw. św. Andrzeja Boboli w Gościnie k.Kołobrzegu. Dlaczego tam? – Dlatego, że błotniczanie prowadzą tam co miesiąc Wieczory Chwały. Jest to więc miejsce, gdzie w naturalny sposób włączamy się w życie parafialne i dlatego bp Edward Dajczak, miejscowy ordynariusz, zdecydował, że tam udzieli święceń Pawłowi.

Atmosfera była – tak to chyba trzeba nazwać – rodzinnie uroczysta. Piękny ryt święceń, który zazwyczaj miewa katedralną, poważną oprawę, tu odbywał się przy akompaniamencie radosnych śpiewów wspólnotowych i w otoczeniu krewnych i przyjaciół Pawła. Sam bp Edward stwarzał ciepłą i bezpośrednią atmosferę. O tym, co mówił, możecie przeczytać więcej na stronach lokalnego wydania Gościa Niedzielnego. Również w Gościu galeria zdjęć z uroczystości, autorstwa Karoliny Pawłowskiej.

Na ogólnopolskiej stronie Koinonii, znajdziecie prócz tego relację i zdjęcia ze mszy prymicyjnej, którą Paweł sprawował nazajutrz, podczas spotkania Koinonii Oazy Błotnica.

A skoro o tym mowa, podczas Koinonii mogliśmy posłuchać nauczania Alvaro, który wygłosił też homilię podczas eucharystii.

Dwa słowa o gościach. Przyjechali reprezentanci wszystkich Oaz i Regionów w Polsce, a zza Granicy, prócz Pasterza Generalnego, także o. Francesco Meneghini, Pasterz Oazy w Pilznie-Liticach. byli przedstawiciele Siedziby, Oazy w Rzymie i wspólnoty studentów – również z Rzymu. Nie zabrakło nawet przedstawicieli Oaz w RPA i Meksyku. Nieźle, co? 🙂

Bracia i siostry wewnętrzni byli goszczeni w domu Oazy, w Błotnicy. Poszły w ruch materace i pomieszczenia na co dzień zupełnie nie-sypialne. 😉

Po wszystkim, w poniedziałek przed południem, udało nam się jeszcze pochodzić po plaży, a ok. 15:00, po obiedzie, wyruszyliśmy do domu.

Iwona, Danka i Diletta zostały w Błotnicy, żeby w środę pojechać do Pragi i wziąć udział w Seminarium Opieki Pastoralnej w dniach 26 lutego – 1 marca.

Ps.: A czy pisaliśmy, że Diletta od trzech tygodni gości w Błotnicy? Nie? To niniejszym informujemy. 🙂 Niebawem, bo po zakończeniu seminarium, wraca już do nas.

PS2: Specjalne podziękowania w związku z naszą długą nieobecnością kierujemy do Oli i Marysi, które dzielnie radziły sobie z naszym gospodarstwem i jego inwentarzem. 🙂